แสงแข็ง (Hard light) ในการถ่ายภาพในสตูดิโอ ช่วยสร้างสรรค์ภาพให้มีอารมณ์อย่างไม่น่าเชื่อ หลีกเลี่ยงการใช้แสงแข็งในการถ่ายภาพบุคคลในสตูดิโอ อาจไม่ใช่สิ่งที่ถูกต้องเสมอไป Plute Moungplub ในบทความที่แล้ว พูดถึงเรื่องแสงนุ่ม (Soft light) ครั้งนี้จะเป็นแสงตรงกันข้าม นั่นคือ แสงแข็ง (Hard light) นักถ่ายภาพทุกคนทราบดีว่าแสงแข็ง เป็นแสงที่สร้างความต่างอย่างชัดเจนในส่วนของ Mid tone หรือส่วนที่อยู่ตรงกลางระหว่าง เงา (Shadow) กับ ส่วนสว่าง (Hight light) หากใช้ไม่ถูกต้องภาพจะดูแข็งกระด้าง ไม่สวยงาม เปรียบเสมือนการถ่ายภาพกลางแจ้งในตอนกลางวันแสกๆที่แสงอาทิตย์แรงมาก และส่องมาที่วัตถุ การประยุกต์ใช้แสงแข็งในสตูดิโอนั้น ทำได้ไม่ยาก ง่ายๆเลยคือการที่ไม่ต้องใส่ตัวกระจายแสงอย่าง diffuser เช่น softbox ก็เพียงพอที่จะทำให้แสงนั้นแข็งได้พอสมควรแล้ว ยังมีอุปกรณ์อีกหลายรูปแบบที่ใช้ในการควบคุมแสงในสตูดิโอ เช่นsnooze, honey comp เพื่อบีบแสง ให้ลงตามจุดที่ต้องการซึ่งแสงที่ได้จะเป็นแสงที่ค่อนข้างแข็ง สร้างลักษณะเด่นเฉพาะจุดให้กับภาพถ่าย ในบางครั้งแสงแข็งในสตูดิโอ สามารถสรา้งสรรค์ภาพได้เหมือนแสงอาทิตย์ที่ลอดเข้ามา เสมือนการจำลองถ่ายภาพภายในอาคาร ที่มีแสงอาทิตย์ลอดเข้าเป็นต้น ทั้งหมดขึ้นอยู่กับว่าเราจะมีความคิดสร้างสรรค์ภาพออกมาในตอนแรกอย่างไร นักถ่ายภาพในสตูดิโอคงรู้จักอุปกรณ์กระจายแสงที่เรียกว่า Beauty dish กันเป็นอย่างดี และใช้กันอย่างแพร่หลายเมื่อถ่ายภาพ head shot หรือถ่ายภาพต่ำกว่าหัวไหล่นิดหน่อย อุปกรณ์ชนิดนี้สามารถกระจายแสงได้กว้าง และมีลักษณะแสงที่เป็นเอกลักษณ์มากกว่าการถ่ายภาพด้วย soft box แต่อย่างไรก็ตามการใช้งานอุปกรณ์ชนิดนี้ได้ จะต้องมีความเข้าใจในเรื่องของ shadow, Hight light, mid tone อย่างดีเสียก่อน ไม่อย่างนั้นอาจจะคุมเรื่องของแสงเงาได้ยาก เพราะแสงจะมีลักษณะการกระจายตัวไปทั่ว ภาพจะดู เรียบเป็นระนาบเดียวกัน ซึ่งต่างกับ soft box ที่จะมีการบีบแสงที่มากกว่า จนทำให้เกิดส่วนของ shadow ขึ้นมาเองได้ โดยไม่ต้องมีความเข้าใจในสามเรื่องดังกล่าวมาก สุดท้ายเมื่อมีจินตนาการในการออกแบบแสงแล้ว ทุกท่านสามารถเลือกใช้แสงนุ่ม (Soft light) หรือ แสงแข็ง (Hard light) ได้ตามจินตาการ ควบคุมแสง และรู้จักใช้อุปกรณ์ในสตูดิโอ เท่านี้ก็สามารถครีเอทภาพออกมาได้ตามความต้องการแล้วครับ ที่เหลือคือการจัดองค์ประกอบภาพ กับการโพสของนางแบบ ซึ่งมีหลักการอีกมาก ที่จะค่อยๆเขียนในEPต่อๆไปครับ

แสงนุ่ม (Soft light) เป็นแสงกระจาย (Diffuse) คุมโทนระหว่าง ส่วนเงา (Shadow) กับส่วน สว่าง (Hight light) เห็นรายละเอียดของวัตถุ เสมือนการถ่ายภาพในวันที่มีเมฆครึ้ม Plute Moungplub แสงนุ่ม เป็นแสงที่ถ่ายภาพให้ออกมาดูดีได้ง่าย เพราะมีแสงกระจายทั่ววัตถุ ภาพจะออกแนวไปทางโทนสว่าง นักถ่ายภาพทั่วไปมักถ่ายภาพแนวนี้กันได้ดี ทั้งในกลางแจ้ง หรือในสตูดิโอ โดยการจัดไฟในสตูดิโอเพื่อให้เกิด soft light นั้นไม่ยาก โดยใช้หลักการ Invert square law (ลองหาข้อมูลที่มีมากมายใน internet ดูครับ) เข้ามาเป็นหลักในการคิดก็ได้ คือยิ่งแหล่งกำเนิดแสงตั้งไกลวัตถุเท่าไหร่ แสงที่ตกที่ตัววัตถุ ก็ยิ่งมีความนิ่มนวลมากขึ้นเท่านั้น เห็นได้จากดวงอาทิตย์ในวันที่มีเมฆมาก เมฆเป็นตัวทำหน้าที่กรองแสง ให้แสงอาทิตย์นั้นกระจายตัวออก ทำให้แสงนุ่ม อีกอย่างคือ ตัวกำเนิดแสง ยิ่งตัวกำเนิดแสง มีขนาดใหญ่มากเท่าไหร่ ก็ยิ่งทำให้แสงออกมานุ่มเท่านั้น จึงเป็นที่มาว่าเพราะอะไร ในสตูดิโอใหญ่ มักใช้ soft box ที่มีขนาดใหญ่ในการถ่ายภาพบุคคล เพื่อให้เกิดแสงนุ่มนั่นเอง หรือบางครั้งอาจจะใช้ diffuser ที่มีขนาดใหญ่ยิงแสงเฟลชเข้าที่ตัวแบบโดยตรงได้เช่นเดียวกัน หากเราถ่ายภาพในเวลากลางวันที่แดดจัดกลางแจ้ง สามารถทำให้แสงนุ่มได้โดยการใช้ผ้าขาวบางที่หาได้ทั่วไป กางตึงอยู่เหนือวัตถุ แค่นี้เป็นใช้ได้ หรือในสตูดิโอ ก็ใช้ soft box หรือการใช้เฟลชยิงสะท้อน reflector เพื่อให้แสงที่สะท้อนกลับมาที่ตัวแบบนุ่มได้เช่นเดียวกัน อย่างที่เขียนไปในบทความก่อนหน้านี้ว่า การจัดแสงนั้นมีพื้นฐานของแต่ละแบบอยู่ เราค่อยๆฝึกเรียนรู้จากการเริ่มทำแบบพื้นฐานไปก่อน แล้วค่อยประยุกต์ใช้ในรูปแบบต่างๆ เมื่อเราคล่องขึ้น และเข้าใจในหลักของ “ธรรมชาติ” ของแสงแล้ว คราวนี้เราก็จะสามารถเปลี่ยนรูปแบบของแสงได้ตามความต้องการของเราแล้วครับ